28. Trois Couleurs: Rouge (1994): Sorê Biratiyê

Şubat 08, 2019 , 0 Şirove

Rengê sor jî wateya xwe ya biratiyê heye di alaya Fransayê de. Sor bi her awayî hakim e di fîlm de û belkî meriv karibe gelek wateyan lê bar bike. Sêv, defter û rûbera li ser maseya Valentineê sor e. Valentine bi montê sor yê destgirtiyê xwe radize. Erebeya Auguste sor e. Xêlî û afîşa ji bo wêneyê Valentineê sor e, di reklamê de jî, benîştekî sor dicû. Û gelek tiştên din.

Piranî fîlmê herî xweş yê sêbareya rengan ya Kieslowski tê hesibandin Sor. Lê min herî pir ji Şînê hez kir. Sor fîlmekî pirqat e, wek xaçepirsekê ye, hin tişt ber bi dawiya fîlm ve ji hev tên famkirin. Bi vî awayî serencama sêbareyê ye û aqûbeta hin kesên fîlmên din jî nîşanî me dide.

Fîlmekî ku di nav evîn, îxanet, qeder, mirin, hiqûq, edalet, rehm, jiyana taybet de diçe û tê. Valentinea ku lehenga serekî ye, evîneke saf û pak temsîl dike. Valentinea ku ji Irene Jacob ve tê lîstin, jina herî bedew ya sêbareyê xuya kir li ber çavê min. Destgirtiyê wê yê li pişt telefonê ye û em bi tu awayî wî nabînin, temsîla destgirtiyekî hesûd û şerûd dike.


Min di her du fîlmên din de behsa rabirdûyê kir. Di vî fîlmî de jî rabirdû dev ji Valentineê bernade. Lê bi awayekî din. Tê gotin ku Kieslowski di binavkirina karakteran de ji Irene pirsiye ku ka di zarokatiya xwe de xwestiye navê wê çi be. Wê gotiye Valentine. Fîlm jî li taxên zarokatiya wê hatiye kişandin. Valentine di fîlm de jî rabirdûya xwe dijî. Çimkî êdî ew keseke pêncî salî ye di xewn û xeyalên Josephê hakimê berê de.

Joseph ji hakimiyê teqawid bûye û li mala xwe tekane zewqa wî, guhdarkirina bi dizî ya li telefonên cîranan e. Joseph bi kirin û axaftinên xwe dike ku em cardî li qencî û neqenciyê bifikirin. Çi eleqeya wî bi Valentine re heye? Valentine rojekê li kûçikekî diqelibe û ev kûçikê Joseph e. Ji toqa stûyê kûçik hîn dibe ku ew li taxeke bi navê “carouge” dijî (bila bala we li ser rouge be). Di ser kûçik re hevnasîna Valentine û Joseph çê dibe.

Joseph bi salan e kesekî ji hezkirinê dûr e. Lê ji axaftinên wî tê famkirin ku Valentine dibe ku ew jin be ku ew di xeyalên xwe de mezin dike. Joseph bi demê re gava qala serboriya xwe dike, heman serborî ji aliyê kesekî cudatir ve tê lîstin û em dibin şahidê alteregoya Joseph.

Joseph hakim e. Auguste jî hakim e. Herdu jî berî ku îmtihana hakimtiyê qezenc bikin, bi tesadûfî ji rûpela vekirî ya kitêbeke ketî pirsa xwe ya îmtihanê dixwînin bêyî ku bizanin û qezenc dikin. Herdu jî ji aliyê destgirtiyên xwe ve bi mêrekî din tên xapandin. Destgirtiya Joseph di qezayekê de dimire, lê xuya ye Auguste di qezayekê de dê bi Valentine re bibe destgirtî.

Di her sê fîlman de jî pîrejinek heye ku wekî leitmotîfekê heman hereketê dike. Dixwaze şûşeya destê xwe biavêje qutiya çopê lê destê wê nagihîje. Herî dawî Valentine gava wê dibîne, diçe alîkariya wê dike û şûşeyê diavêje qutiyê. Belkî ev peyama herî serekî ye di mijara biratî û alîkariyê de.


Di dawiya fîlm de Valentine bi ferîbotê derdikeve rêwîtiyekê. Auguste jî li heman ferîbotê siwar dibe (lê qet hev nas nakin). Ferîbota wan qeza dike û tenê heft kes ji wê qezayê rizgar dibin. Hûn dê bêjin kî? Kieslowski dîsa em terskoşe kirin û zîrekiya xwe nîşan da. Ev kes ev in: Julieya û Oliverê fîlmê Bleu, Karolê û Dominiquea fîlmê Blanc, Auguste û Valentinea fîlmê Rouge, û kesekî bi navê Steven Killian (lê nizanim ka ev kî ye û di fîlman de jî qet rastî vî navî nehatim). Hezar pirs û îhtimalan dikarim li vir rêz bikim ka Julie û Oliver û Karol û Dominique çawa hatin wê ferîbotê û îşê wan li wir çi bû. Ew çêtir in her wekî pirs û îhtimal di hişê min de bimînin. Lê tişta ecêb, gava Joseph di televizyona xwe de li vê qezayê temaşe dike û Valentine dibîne, dîmenê rastîn yê Valentine dibe eynî wekî afîşa Valentine ya ji bo reklameke li ser cadeyê (ne rastî lê çêkirî). Kenek hat ser rûyê min, min ji xwe re got ev Kieslowski çi şeytan e, de ka dihat bîra kê dê lîstikeke weha di dawiyê de bike û xatirê xwe ji me bixwaze. Ev fîlmê herî dawî yê Kieslowski bû.

Û Van den Budenmayer. Di vî fîlmî de jî, di fîlmê ewil de jî û di fîlmekî Dekalogê de jî navê wî derbas dibe. Kieslowski hunermendekî din li muzîka dinyayê zêde kir. Lê baş guhdar bikin û bila mizgîniya min ya mezin li xwendevanên delal yên vê blogê be, Van den Budenmayer qebûl kir ku ez pê re roportajekê bikim ji bo vê blogê. Li bendê bin! 

inanolo

Înanolo yekem kes bû ku ket xewna Evdalê Zeynikê. Piştî vê xewnê wî êdî wer bawer kir ku dê Evdal hişê xwe berde û bi çol û çeperan keve. Lê mixabin a dilê wî nehat milê wî û Evdal bû dengbêjekî tam î temam. Heta demeke nêzîk jî me nedizanî ka aqûbeta Înanolo çi bû, bes vê dawiyê li gor belgeyeke M. Malmîsanij bidestxistî, Înanolo ber bi dawiya temenê xwe ve çer ku ji kerê ketiye miriye û di bêrîka êlegê xwe de notek ji hezkiriyên xwe re hiştiye: “Jehr tê de be."

0 yorum: