.png)
15. Yojimbo (1961): Devê Sîleha Mor jî Nizane
Kurosawa
ji yakuzayan jî, ji mafyayan jî, ji pêxwasan jî, qatilan jî, taciran jî,
dizekan jî hez nake.
Ev
fîlm her çiqas bişibe fîlmên western jî û wekî westerna japonan xuya bike jî,
ewqasî jî dûrî wê ye û belkî jî ev parodiya fîlmên western e.
Hesp
tune, şewqe tune, sîleha di ber kemberê de tune. Na sîlehek heye, ew jî herî
dawî serê xwediyê xwe dixwe.
Qesebeyeke
ins û cinsan jê bar kirî, Xwedê lê xistî, li bin guhê hev ketî. Bêdeng, her kes
di kozika xwe de, her kes mîrê mala xwe.
Her
kes xwe li mêraniyê datîne gava meydan vala ye, her kes têra xwe tirsonek e
gava li meydanê ye. Her kes pir saf û kawik e bi qasî mizawiriya xwe.
Di
qumarê de jina xwe ji dest da mêrik. Di şer de ji bo dêya xwe giriya lawik. Di
fedakariyê de jin û mêrik û lawik azad kirin samûray.
Kûçik
jî destê xwediyê xwe jê dikin. Rêya wan vekirî ye. Samûray jî wekî kûçikan in
li ber çavê şêniyan. Xwîn xwînê nas dike.
Zû
dixapin yên doza desthilatê dikin. Zû dikevin qirika hev. Zû qira hev tînin. Zû
dimirin li ser rêyeke ber bi selebê ve.
Şerê
komîk. Xwelibakirina beyteşe. Rimbaziya bi derewan. Awirên zivirok. Qîrînên bê
hed-hesab. Halanên revok.
Serdema
Tokugawa xilas bûye. 1867. Sergio Leone vî fîlmî dibîne. Per un pugno di
dollari. 1964. Kî dike kî dixwe?
0 yorum: