.png)
Rêk
 |
| rêk |
Jiyan dirêjtir
dibe sibehan. Şev kintir. Duta dibin saet. Temen têra du mirovan dibîne. Çav li
detayan vedibin. Rêka bêxewiyê ber bi dinyayeke dî ve diçe Elîko.
Ez her sibeh
diçim heman qehwexaneyê. Li heman qehwexaneyê Elîko heye. Li ser heman kursiyê
lingê xwe diavêje ser hev. Çayên nevexwarî li heman maseyê nehatine vexwarin.
Ez her sibeh li heman cihî rûdinim. Heman çîrokan ji min re dibêje Elîko. Di
heman çîrokê de em dikenin. Heman çîrok giriyê me tîne. Ez her sibeh heman
jiyanê dijîm. Jiyana min di heman rojê de veşartî ye.
Hûn Elîko nas
nakin. Ew jî we nas nake. Kesî nexwest ew nas bike jixwe. Tenê ez nas dikim.
Tenê ew min nas dike. Bi hev re me gelek tişt nas kirin. Me nas kir her
bextewarî bi refa xwe re difire. Min bextewariya xwe ya naskirî bi Elîko
re firand. Gava firiya xwe nas kir Elîko. Esman nas nake du bêeşîrên ji refa
xwe reviyayî.
Bi Elîko re em
derheq her mijarê difikirin. Em difikirin çawa pereyan bibin mala xwe. Bi fikirînê
re em cardî difikirin dengê xwe bidin kîjan hizba zikan têr dike. Elîko difikire
ti siyasetmedarek nikare bi qasî wî bifikire. Ez jî wisa difikirim. Kî nafikire
ji bavê xwe bêminet e. Hemû behrên dinyayê bi Elîko re difikirin. Diherikin
gava difikirin li çûna xwe ya bêveger. Elîko difikire her veger ji navlûya
têkçûnê pekiyaye.
Elîko carekê di
ser rêya hesinê trênê re meşiya heta zarokatiya xwe. Carekê ji zarokatiya xwe
hat li mirina xwe sekinî. Elîko mir carekê. Li ser gora wî tenê carekê pê re
diaxivim. Tenê carekê hemû gor li herfa ewil a navê Elîko vedibin. Carekê kêla
wî dibe ya hemû miriyên li goristanê. Kulîlka ser axa wî carekê li şûna hemû
kulîlkên dinyayê şîn tê. Hemû hêstirên mirovan li ser meytê wî avreşandî dikim
carekê. Ez tenê carekê mirim. Tenê carekê Elîko ez bi xwe re kuştim.
Elîko di xewna
xwe de xwe dibîne. Ez Elîko dibînim. Em dibînin jiyan li ser pişta hespê ye.
Hesp nabîne em her li dor çerxa xwe dibezin. Her kes dibîne her kes kurmoriyê
li pey rizqê xwe ye. Kesî ez nedîtim di lana xwe de li jiyaneke din bigerim.
Elîko dît jiyaneke din ne mumkin e em lê binêrin. Mirovê li ber sikratê dîtina
xwe dît a soxî. Min Elîko li ber sikratê dît. Her kes dimire gava dibîne.
Ji mirina xwe
re dereng mam. Derengî bextewariya li eniyê nivîsandî. Elîko tenê derengê
bextewariya xwe ye. Ez derengê rêwîtiya xwe. Li serê rêyan li derengiya
xweçûyînan guh didêrim. Her tim dereng dibihîzim kilama giyanê li dûredestan
sergerdan bûyî. Dereng dibînim xewna xwe ya tê de tune me. Elîko ji derengiyê
qet hez nekir. Min hez kir bi qasî derengî bibe belaya serê min. Em ê rojekê ji
derengiyê bimirin.
Nezanîn kula
mirovahiyê. Nizanim birevim kû. Elîko nizanibû peyvên xwe ji bêdengiyê re mezin
bike. Zanîna xwe ya zêde nizane li xerîbistanê xerc-xûrc bike hişê min. Nizanin
mirov bi bi nezanîna xwe re mezin dibe. Elîko çend caran ji bêsiûdiya înformel
vexwar nizanim. Nizanim li kîjan payîzê pesnê kîjan biharê bidim. Her kes
bihuştê dixwaze ne nezanînê. Ez ji kîsî nezanîna xwe dimirim. Niza wele.
Wî ez bi xwe re
nebirim. Ez her şev pariyê nanê xwe yê dawî di mayîna xwe dadikim. Qilafetê min
e ew li nav nivînan. Dibînim. Hildidim xwe di klozetê re berdidim. Rêka
nemiriyê ber bi gûyekî din ve diçe Elîko.
0 yorum: