.png)
Tenê
Bav berî wextê
xwe dimirin. Dayîk berî bavan. Zarok ji malê direve berî mirina dayîka xwe.
Berî mirina bavê xwe tenê dimîne.
Zarokê tenê her
şev kevirên peyarêkê dihejmêre. Her şev kevirek kêm dimîne. Yek. Du. Sê. Di
temenê dayîka xwe de radiweste zarok. Di temenê bavê xwe de li ber baranê şil
dibe.
Tenêtiya
zarokan li ser peyarêkê dikeve xewê. Her peyarêkê dîtiye tenêtiya li ser rûyê
xwe. Min nabîne zarok. Bavê min berî wextê xwe nemir. Dayîka min bi guliyên xwe
li darda bû. Zarokên tenê bi êşa întixarê nizanin. Mezin dibin ew jî gava
dimirin.
Zarok li ber
pencereya şikestî li tenêtiya xwe dinêre. Ez li dinyaya hundirê pencereyê. Du
kîvroşk dibezin di ber çavê zarok re. Dayîka min qevda guliyê xwe di pencereyê
re diavêje. Hemû zarok berî wextê xwe mezin dibin.
Tenêtî zû
hişyar dibe. Di ber hemû dîwaran re dibihure zarok. Hemû dîwaran hest kiriye
destê zarokan li ser çavê xwe. Zarok li ser dîwar e. Ez ne li ser. Dîwar
hildiweşin bi guliyê dayîkê re. Hilnaweşin li bin zarokê tenê. Ew jî tenê ne bi
qasî zarokê li ser dîwar.
Tenêtiya
zarokan berî zarokan hildikişe ser daran. Zarokê tenê di xewna xwe de darê
dibîne. Hemû êvaran li ser darê ye zarok. Hemû êvaran fêkiyên tenêtiya xwe
diçine. Dayîka min fêkiyên darê bi guliyê xwe re birin. Her zarok fêkiyê li ser
dara xwe ye.
Zarok li dayîka
xwe nagere. Li bavê xwe jî. Li tenêtiya xwe digere. Dayîk qesasê tenêtiyê ne.
Bav qesasê zarokan. Ez her şev li dayîka xwe digerim. Her şev li tenêtiya xwe
asê dibim.
Biharê xemgîn
dibin zarok. Havînê tenêtiya wan dihele. Payîzê bîranînan diweşînin zarok.
Zivistanê li kuştinê difikirin. Her zarok çar demsalan di zarokatiya xwe de
dimîne.
Tenêtî lîstikek
e. Nizane zarok. Mezin dibe gava dizane. Zarok têk diçe gava dev ji tenêtiya
xwe berdide. Gava dev ji lîstika xwe
berdide dimire. Ez nemirim ti carî. Dayîkê tenêtiya min bi guliyê xwe re bingor
kir.
Tenêtiya
zarokan tev li dûmana cixareyê nabe. Bilind nabe. Wenda nabe ti carî. Zarok
tenêtiya xwe bi dûmana cixareyê re dikişîne nava xwe. Ez dûmanê nakişînim nava
xwe. Her zarok tenêtiyê mezin dike di nava xwe de.
Zarok naaxive
gava tenêtiya wî diaxive. Peyvên wî kêm in. Ferhenga wî qels. Navê bavê xwe
nizane zarok. Dayîka wî sîlûeta xwe jê re hiştiye. Ez pir diaxivim. Her tim
tenê me gava diaxivim. Dayîkê axaftina min bi guliyê xwe re nebir. Hemû zarok
bi qasî axaftina xwe tenê ne.
Zarokê tenê her
şev tenêtiya xwe dihejmêre li ser peyarêkê. Her şev tenêtiyek kêm dimîne. Yek.
Du. Sê. Di temenê dayîka xwe de mezin dibe zarok. Di temenê bavê xwe de li ber
tenêtiyê dimire.
/*Ev nivîsar cara pêşî 08.06.2018an li ser bianet.org/kurdi weşiya.
0 yorum: