HÛRÇÎROKLO / 1-8
Wêne: Şaban Uluca |
1.
Gava gihîşt
serê kolanê ji bîr kir ku nasnameya xwe li malê ji bîr kiriye. Nasnameya wî ¾ a ku li ber wê porê xwe şayîk dikir.
2.
Rehmetî her tim
li vê berberxaneyê zimanê xwe diqusand. Piştî demekê êdî hew hat berberxaneyê.
Kifş bû ku zimanê wî weşiyaye.
3.
Li rawestgehê
ji dêvila otobêsê li kerekî siwar bû. Ji heft dergehan bihurî, pişta heft
pêlewanan danî, bi heft dengbêjan re ket lecê, roja heftan a îstirehetê kerê wî
zîtikek lê xist, di çêm wer bû.
4.
Sê kurên pîrê
hebûn. Ê mezin bîr dikola, ê navê gor dikola, ê biçûk jî tim û tim diranê xwe
yê kurmî dikola.
5.
Li nexweşxaneyê
jin û mêrek. Jinik ji çavê xwe kor bû. Mêrik ji guhê xwe lal bû. Jinik digot,
tu çavê min î. Mêrik digot, tu guhê min î.
6.
Di xewna xwe de
marekî biqiloç dît. Marê biqiloç got: “Tu zanî ez kî me sss?” Gava şiyar bû
jina wî hê radiza.
7.
Navê wê rojekê
wenda bû. Ji bo ku navê xwe bibîne bi otostopê li çar aliyê dinyayê geriya. Gava
hêviya wê ji gera wê nema, xwe avêt ber pêlên behrê. Li gor encamên otopsiyê
diyar bû ku ji aliyê navê xwe hatiye xeniqandin.
8.
Di temamê
jiyana xwe de parsekiya bextewariyê kir. Roja ku çend quriş bextewariya wî
çêbû, ji kêfan mir.
***
Nîşe: Ez ê ji niha û pê ve hewl bidim vî çeşnê edebî, hûrçîrok, biceribînim û carê çendekan li ser bloga xwe belav bikim. Hûrçîrok çi ye, ne çi ye, nivîskar û bloggerê delal Şerîf Keya di vê nivîsa xwe de (bnr. Hûrçîrok) bi hûrgilî behs kiriye û patenta vî navî jî di dest wî de ye. :) Bi xêra vê nivîsa Kek Şerîf dilê min jî li hûrçîrokan germ bû û di nivîsandina van hûrçîrokan de jî min zewqek mezin girt. A ewil min fam kir ku meriv çawa dikare çîrokeke dirêj di çend hevokan de îzah bike. Hin ji van hûrçîrokan ji bo min taslakine baş in ku di dahatûyê de karibim wan wekî çîrokên dirêj jî binivîsim. Min xwest di hûrçîrokan de nav û terzeke xweser ji bo xwe ava bikim loma min "lo"yek li navê hûrçîrokên xwe zêde kir û nav danî Hûrçîroklo. Ez ê di van hûrçîrokan de çiqasî serkeftî bim nizanim, lê wer xuya ye ez ê her bi kêf û zewq wan binivîsim. Hêvîdar im tu xwendevanê/a delal jî kêf û zewqekê ji xwendina van hûrçîrokan wergirî.
15ê Çiriya Paşîn a 2017an, Parîs
0 yorum: