Reşbeleka Mekên
"Ji
dilê me naçin û tê de dimînin hemû mekanên tenêtiyên me yên buhurî, ên ku tê de
êşa tenêtiyê dikêşin, kêfa tehma tenêtiyê dikin, li tenêtiyê digerin û mekanên ku tê de bi tenêtiyê re li hev
dikin."
Poetîkaya
Mekên, Gaston
Bachelard
Qahwexaneya delal,
Îro
hatim ba te û min sê çay vexwarin, gelo haya te jê heye? Ez bawer nakim ku tu
pê hisiyabî, lew ti carî deng ji xwe naynî gava ku ez li wir im. Dilteng dibim
carinan bê ka ev bêdengiya te ji belaya min e ku tu naxwazî li wir bim. Ez ê
pirr li ber bikevim heger sebebê vê kiryarê ez bim, yeqîniya te be. Ez ê sibe
jî bêm, dusibe jî, ma dê gotineke te jî çê nebe bo min, lê?
***
Kerxaneya
kubar,
Bi
rastî jî min guman nedikir ku tu ew qasî kubar î gava ku wê rojê, piştî sê
carên ‘ewil hatim cem te. Belkî tu bikenî ji nefsbiçûkiya xwe ku ez ji te re
bibêjim heta niha kesî mazûvaniyeke wiha ji dil li min nekiribû bi qasî wan
carên ku min xwe avêt bextê te. Her çend te li ber min da ku zû bi zû neçim
jî wê rojê, lazim bû ku biçim an na tê hebû ku tiştên xerab biniqutiya dilê
jina min. Tu jina min nas nakî qey, lê?
***
Îstesyona
bêhnfireh,
Ez
li xwe û te mat û heyirî mam gava ku li trênê siwar bûm da ku biçim bajarekî
din bê ka bêhna te çawa teng nabe li van trênên ku dawî li wan û rêwingiya wan
naye, ku ez bi xwe dikim tê de bigirîm ji acizî. Bi salan te qîma xwe bi
tûretûra vê wesayîtê anî bêyî ku bi’ingirî. Heqê te ne ev e, rast dibêjim, heqê
te ev e ku ji xwe re bibî baran û her cara ku dilê te xwest û bêhna te teng bû,
bireşînî ser me. Te jî dil nîne, lê?
***
Mizgefta
dilovan,
Ez
çend ji wê şadirvana te hez dikim, dizanî? Bi carekê re hemû xem û kulên xwe ji
bîr dikim gava ku devê xwe didim ber ava wê û li min wer tê ku qey ez di çemekî
dilovaniyê de avjeniyê dikim. Wer di nav kamraniyekê de diçim û têm ji xwe re.
Minareya te çima ew qasî dirêj e û kê ew çê kiriye, pirr meraq dikim. Hin derên
te hilweşiyane, li siheta xwe miqate be ji kerema xwe. Kes bi temenê te nizane,
tu dizanî, lê?
***
Dêra
bedbext,
Siûda
te bi qasî ya mizgefta dilovan ne bi xêr û bêr e, mixabin, felek û dolaba te bi
wî çendî rast negeriya. Tu yê çend xemgîn bibî ku bizanî qeflê li deriyê te
xistine, naxwazim lê bifikirim. Kes nîne berê xwe bi aliyê te ve bike, bes em
di ber te re dibihurin. Dilê min gelekî êşiya gava ku min îro tevnepîrek di
quncikeke dîwarê te de dît. Ditirsim ku bi demê re dêran bibî. Ma qey tu
natirsî, qet, lê?
***
Birca
bêhawe,
Tê
heye ku rojekê, ez jî navê xwe li ser kevirên te binivîsim? Min digot qey ez ê
bikevim her cara ku hildikişiyam ser te. Dilê min ne qewî ye di mirinê de lê ku
ez bimirima jî, te ez bi tenê nedihiştim dibêjim qey. Însanên xerîb ji bajarine
dûr bo serdana te tên. Heqê te ye, bila bên. Qilafetê te wêrekiyekê diniqutîne
dilê min, haya te ji vî tiştî heye, lê?
***
Xana
qedîm,
Dê
neye bîra te ku tu wextekê xaneke wî çendî şên bûyî ku ji çarnikalê dinyayê
karwan ber bi aliyê te ve dihatin. Naye bîra min jî jixwe. Hinge te mazûvanî li
her kesên xerîb kiriye û wan jî bi mebesta stara dayîkekê xwe avêtine bextê te.
Ez gelekî meraq dikim bê ka gelo te çawa ew qas salan li ber xwe da û bê kil û
kêmasî gihaştî roja me. Formûla wê heye gelo? Îro ro tu bûyî cihê bazar û
danûstendinê, dilê te êşiya, lê?
***
Pira
bejindirêj,
Îşev
keçeke xama di ser caxên te re xwe berda nava çêm gava ku di ser te re buhurîm.
Ez beziyamê lê negihaştim ser. Min ew zevt bikira, dê bigotayê ku vira ne cihê
mirinê ye, here xwe di ser bircê re întixar bike, wê derê xweştir e, dê her kes
te bibîne. Hêj tê negihiştime bê ka çima Qasidê Qolfelekê herî pirr ji te hez
dike. Ez jî difikirîm ka tê heye ku te bikujim. Tu xwe bexşî min nakî, lê?
***
Meyxaneya
xilmişî,
Çavên
xwe baş veke û li min guhdarî bike. Wê rojê bi hevalekî xwe re hatim ku
silavekê li te bikim lê te silava min hilneda. Min bi zorê bi xwe girt ku
ranehijim şûşeyekê û li nîvê qafê te nexim. Bi rastî jî gelekî aciz bûm, lewma
dixwazim bipirsim: Çima heqê şûşeyên we ew qasî zêde bûne, ma zêrê zer e? Ji
bîr neke, tu dosta bavê min a kevn î. Min got bavê min, bavê min tê bîra te,
lê?
***
Hemama
dilgerm,
Dê
çend kêfa te bê heger bizanî dilê te jî bi qasî hêwana te germ e. Hêj gava
biçûk bûm bi vê dilgermiya te hisiyam. Ez bi diya xwe re hatibûm û min gotibû
xwe ku mezin bibim, dê bi yeke bi vî awayî re bizewicim. Ez mezin bûm lê bi
yeke wiha re nezewicîm. Ez ê ne îşê bextewar bibim ku tu nezewicîbî, lê xem jî
nake heger zewicîbî, lewma, ka tu bi min re nazewicî, lê?
***
Keleha
devliken,
Timî
dixwazim bibişirim gava ku di ber te re derbas dibim. Wek awirtêdaneke dawî ya
miriyê li ber sikratê yê bo jiyanê ye nihêrîna min li te. Her cara ku dikevim
nava kûrahiya man û nemanê, destê xwe diavêjim çiqlekî te. Heta niha ti qewm
nekarî te kaf û kûn bike, hilweşîne. Ti kes jî bi qasî min şer nekir li ser te
bo ku bi dest bixe. Îro ro her aliyê te seranser bi têlan hatiye dorpêçkirin,
qey pê nahisî, lê?
***
Muzexaneya
sergevez,
Çê
nebû ku rojekê bi te re têkevime heft û heştan di mijarên nefermî de. Derî hişê
min e ku tu çawa xwe wer giran dikî û bêyî ku li mêvanan bibişirî bi saetan mazûvaniyê
dikî li wan. Wek peykerekê disekinî û nahêlî ku kes dilê xwe bibijîne te. Lê ê
min, ez gelekî ji te hez dikim, digel ku nikarim bala te bikişînim û me şorek
jî nekiribe. Dibêjin, te zimanê pêşiyên me jî bi awayekî sembolîk girtiye cem
xwe ku li dinyayê tenê yek jê maye ku ew jî li ba te ye. Tu yê bihêlî ku ez jî
hînî zimanê te bibim, lê?
***
Hepsa
kevnedost,
Mala
te ava û ocaxa te şox û şên be ku te bêyî minet ez sê mehan xwedî kirim. Ne ji
te bûya min dê çi xweliyê li serê xwe bikira, nizanim. Siheta te çawa ye gelo?
Dev ji teşqeleya dinyayê berde û bi cehnima wê bike. Li vê dinyayê tiştek jî
tune ye ku ji me girîngtir be. Belkî tu bawer nekî ku bibêjim, min gelekî
bêriya te kiriye, lê dîsa jî ez bibêjim. Hêviya min ew e ku di nêzîk de em cardin
hev bibînin. Ka tu nimreya telefona xwe nadî min ji kerema xwe, lê?
***
Çemê
hêja,
Herî
dawî kengî hatim bi aliyê te ve, xweş nizanim. Wek di ser xwe û dinyayê re çeng
dibûm gava ku di ber te re dibuhurîm. Toreke min hebû hingê, min rojewext dihat
çeng dikir bextê te bo çendek masiyan, te ew jî daqurtand mala te, her wekî
gelek însanan. Hed û hesabê miriyan nîne li cem te. Hat gotin ku vê dawiyê
zarokek tevî pisqilêta xwe serserkî ketiye nava te. Rast e? Ne ev e mirina ku
ez dixwazim behs bikim, lê ka tu yê kengî bimirî, lo?
***
Çiyayê
serbilind,
Zimanê
min nagere ku medhê bilindiya te bidim. Dizanim, kula dilê min nagihîje agirê
gur û geş ê ku di nava te de seraqet vêdikeve, lê arezûya vê kulê berberî heft
agirên te ne. Kulmek axa te li cem min e ku min ji nav tehtên te bi zorekê
xepirand û berhev kir. Beriya ku razêm miheqqeq qederekê lê dinihêrim. Tu
dizanî çi tê bîra min wê hingê? Difikirim ku çi kuleke şêrîn e meriv ji vê
axa te çê bûbe. Rojekê jî bi temamî veguherî vê axê, tu yê çi bifikirî, lo?
0 yorum: