Birakê Tozo

Ocak 28, 2017 , 0 Şirove


Piştî barana dawî a payîzê, sibehekê, erê sibehek bû, şiyar dibim, berî ku ser çavê xwe ziwa bikim û piştî ku ser çavê xwe bişom, wek gêrika di şûşeyê de asêmayî, lê a min zeman bû, di neynikê re li xwe aliqîm û li çendek tayên spî ku min nedizanî ji kû hatibûn û qesta vî porî, nizanim sifateke çawa li vî porî bikim, kiribûn. Bîstekê wiha mam, wiha, mat, mit, li xwe heyirîm, li xwe nihêrî, li xwe, xwe, merheba ji te re birakê tozo, min got. 

Birakê tozo rahişt xewliyê, muslix girt, ez dibêjim qey girt, merheba ji min û bejna min re, got. Ez fikirîm, gelo xewnek bû, min xewnereşkek dîtibû, te dî wer dibêjin, te dî dibêjin filankesa qîza bêvankeso di xewna xwe de tirsiyaye, di vî zemanî de filankeseke qîza bêvankesî nabêje ji te hez dikim, destê xwe li ser rûyê xwe digerînim, miz dide, lê na, bi rastî jî na, ne pizikek, ne birînek, qet û qet, tiştikek tune, tayên spî hene, tûmên spî, porê spî, ahha, berra a niha hat bîra min, axirkê hat, wextekê spî jî diketin porê min, mala diya min ava, ew qelihandin, porê min spî sax kir, wer yanî, ez tirsiyam tayên spî hatin, tayên spî hatin çinkî ez tirsiyam. Ser çavê xwe ziwa dikim, birakê tozo xewliyê bi bizmara dîwêr ve dadileqîne, daleqîne, dibêjim, ev dinya ji te re jî namîne, dibêje. 



Hest pê dikim ku bêhna min teng bûye, tengijîme, rewşa min ne ti rewş e, xwene ez jî di vê çax û benga xwe ya xortaniyê de kal dibim, pîr dibim, oyyyy felekkkk, rehma Xwedê lê be, çi xweş digot Hozan Serhad, ka ew zilamên berê, ka li kû ne, 'umrê min çarde ye xuya dikim mîna kalan, himmmm, dibêje birakê tozo, tew min ew ji bîr kiribû, destê xwe di neynikê re gal dike datîne ser milê min, kerê çolê, tê bêjî qey kalikê min e, qirika xwe paqij dike, dikuxe du sê caran, ihhu ihhu (ihhu), bejna xwe rast dike, xwe li giraniyê datîne, de ka bila dayîne, yanî vêga tu dixwazî bêjî mirin heq bû lê ev kalbûn tunebûya, ihhhh, min negotibû, welleh min negotibû, dengê dilê min bihîst, kerê çolê dengê dilê min bihîst, diqeherim, kulmekê li milê wî dixim, ji ser milê min dikeve, kulmekê li orta çavê wî dixim, ê rastê bû herhal, neynik hûrhêra dibe, de siktir lo, dibêjim, ez dibêjim min got, derî bi ser de digirim, derketim. 

Piştî wê rojê êdî baran nebariya, li welatê me.

inanolo

Înanolo yekem kes bû ku ket xewna Evdalê Zeynikê. Piştî vê xewnê wî êdî wer bawer kir ku dê Evdal hişê xwe berde û bi çol û çeperan keve. Lê mixabin a dilê wî nehat milê wî û Evdal bû dengbêjekî tam î temam. Heta demeke nêzîk jî me nedizanî ka aqûbeta Înanolo çi bû, bes vê dawiyê li gor belgeyeke M. Malmîsanij bidestxistî, Înanolo ber bi dawiya temenê xwe ve çer ku ji kerê ketiye miriye û di bêrîka êlegê xwe de notek ji hezkiriyên xwe re hiştiye: “Jehr tê de be."

0 yorum: